سال يازدهم، شماره دوم، پياپي 21، بهار و تابستان 1401، ص 91ـ110
سيدطه موسوي ميركلائي/ دکتري تخصصي حقوق بين‌الملل، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات تهران taha_mo61@yahoo.com
دريافت: 03/07/1399 ـ پذيرش 12/12/1399
چکيده
هر نظام حقوقي مي‌تواند در مراتب وضع، اجرا و ضمانت اجرا چالش‌هايي داشته باشد. اين وضعيت در نظام حقوق بين‌الملل، که در آن قانون‌گذار و مجري يکسان هستند، مصداق بيشتري دارد. در اين ميان، نظام بين‌المللي حقوق بشر چالش‌هاي بخصوصي دارد؛ زيرا ازيک‌سو، با ابتناء بر رهيافتي جهانشمول تدوين گرديده و توسعه يافته است و از سوي ديگر، در مواردي بنا به مصالح سياسي، گريزي از پذيرش تنوع فرهنگي نداشته است. اين ويژگي حقوق بشر در نظام حقوق بين‌الملل، اين نتيجه را در پي دارد که تعميم حقوقي، که جهانشمول تلقي مي‌شود، لزوماً مورد رضايت همة طرفين همکاري در سطح بين‌المللي نيست. چالش‌هاي نظام بين‌المللي حقوق بشر، نوعاً برآمده از همين تعميمِ فراتر از همکاري است؛ چراکه مقتضاي همکاري بين‌المللي در حوزة حقوق بشر، در نظر گرفتن کلية فرهنگ‌ها و بهره‌گيري از آورده‌ها و مشارکت همة آنهاست. پرسش اساسي مطروح در اين زمينه، اين است که نظام بين‌المللي حقوق بشر، امروزه با چه چالش‌هايي مواجه است؟ اين مقاله به‌دنبال اين است که با روش توصيفي ـ تحليلي، مهم‌ترين چالش‌هاي نظام بين‌المللي حقوق بشر را شناسايي و ارزيابي كند.
کليدواژه‌ها: چالش‌ها، نظام بين‌المللي حقوق بشر، سياست‌زدگي حقوق بشر، امنيتي شدن حقوق بشر، حاکميت‌محوري حقوق بشر.