یکی از ادلة روایی ولایت فقیه، حدیث نبوی «اللَّهُمَ ارْحَمْ خُلَفَائِی» است. هدف این پژوهش بررسی سندی، محتوایی و ارزیابی شبهاتی پیرامون این حدیث است. این تحقیق با شیوة مرسوم استدلال و استنباط فقهی، و بررسی دیدگاه فقها سامان یافته است. براساس یافتههای این تحقیق، برخی سند این حدیث را ضعیف دانستهاند؛ ولی اکثر فقها، سند آن را تأیید کردهاند. سه مصداقِ ائمه علیهم السلام، روات و فقها برای برای خلفای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و دو مصداقِ ائمه علیهم السلام و فقها برای «الَّذِینَ یَأْتُونَ مِنْ بَعْدِی یَرْوُونَ حَدِیثِی وَسُنَّتِی» مطرح شده است. ولی اکثر قریب به اتفاق فقیهان میگویند مصداق آن دو، فقها هستند. بسیاری از فقها بر این باورند که ولایت در این حدیث نبوی مطلق است و شامل تمام شئون قابل انتقال پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم میشود، بهجز مواردی که با دلیل خارج شده است. بنابراین، نمیتوان آن را به شأن خاصی همچون تبلیغ محدود کرد.