سال دوازدهم، شماره اول، پياپي 22، پاييز و زمستان 1401، ص 69ـ80

حسين صادقي/ استاديار حقوق خصوصي دانشگاه تهران، تهران، ايران    hosadeghi@ut.ac.ir
* عليرضا قاسمي/ دانشجوي دکتري تخصصي فقه و حقوق خصوصي، دانشگاه خوارزمي      ar.ghasemi56@jmail.com
دريافت: 08/05/1400 ـ پذيرش 04/08/1400
چکيده
دولت با پالايش فضاي مجازي باعث به‌وجود آمدن چالش‌هايي در تعاملات اجتماعي کاربران شده است؛ زيرا زندگي اجتماعي و نظام‌هاي اجتماعي فيزيکي به‌سمت نظام‌هاي اجتماعي در بستر فضاي مجازي منتقل شده است و پالايش نامناسب باعث اختلال در اين نظامات مي‌شود. حال مسئلة اصلي اين مقاله اين است که اگر پالايش به ضرر کاربران فضاي مجازي منجر شود، آيا دولت‌ها در قبال خسارات وارده مسئوليت مدني خواهند داشت؟ در راستاي پاسخ به سؤال، نگارندگان به اين نتيجه رسيده‌اند که اگر سايت يا کانالي که فعاليت‌هاي قانوني انجام مي‌دهد، پالايش شود، جبران خسارت امري مسلم است؛ ولي درصورتي‌که امکان اِعمال پالايش هوشمند وجود نداشته باشد و دولت به‌طور قانوني براي احتراز از يک تهديد امنيتي يا اقتصادي به پالايش غيرهوشمند مبادرت ورزد، دراين‌صورت، اگر زيان‌ديدگان اکثريت جامعه را تشکيل دهند، دولت الزامي به جبران خسارت ندارد؛ اما اگر زيان‌ديدگان تعداد محدود و معيني باشند، دولت ملزم به جبران خسارت است.

کليدواژه‌ها: دولت، مسئوليت مدني، ارتباطات الکترونيکي، پالايش، جبران خسارت، اسناد بين‌المللي.