در خصوص نظام حقوقی حاکم بر قراردادهای دولتی با شرکت های سرمایه گذاری خارجی، دو دیدگاه غالب در میان حقوقدانان وجود دارد: برخی، نظام حقوقی حاکم بر قراردادهای دولتی را طبق یک نظر سنتی، همان قانون ملی دولت طرف قرارداد می دانند. اما از نظر عده ای دیگر، قواعد بین المللی، اعم از قواعد سنتی حقوق بین الملل خصوصی و یا قواعد بازرگانی فراملی، تعیین کنندة نظام حقوقی حاکم بر این نوع خاص از قراردادها هستند. به نظر می رسد، در مورد قراردادهای دولتی، به ویژه قراردادهای سرمایه گذاری، راه حل مرجح این است که با اعمال اصول شناخته شدة تعارض قوانین، بخصوص با اعمال ضابطة عینی، قانونی را تعیین کنیم که با قرارداد نزدیک ترین ارتباط دارد. به طورکلی تعیین قانون حاکم بر قراردادها در نظام های حقوقی مختلف، با یکی از دو ضابطة عمدة عینی و شخصی انجام می شود.
وحدتی شبیری، سیدحسن، افضلی مهر، مرضیه، موسوی، سید مجید.(1393) ضوابط تعیین قانون حاکم بر قراردادهای دولتی. دو فصلنامه اندیشههای حقوق عمومی، 4(1)، 99-114
وحدتی شبیری، سیدحسن، افضلی مهر، مرضیه، موسوی، سید مجید.(1393) 'ضوابط تعیین قانون حاکم بر قراردادهای دولتی'، دو فصلنامه اندیشههای حقوق عمومی، 4(1), pp. 99-114