Ma`rifat Hoghoughi

این پژوهش به تحلیل انحلال وکالت در حقوق مدنی ایران، افغانستان و فقه جعفری و حنفی پرداخته است. انحلال وکالت، که می‌تواند ارادی یا قهری باشد، یکی از مباحث کلیدی در حقوق محسوب می‌شود و در منابع فقهی و حقوقی به آن پرداخته شده است. وکالت، به عنوان یک عقد معین، به موکل این امکان را می‌دهد که فردی را به عنوان نماینده خود برای انجام کاری مشخص تعیین کند. این عقد به صورت جایز است، به این معنی که موکل و وکیل هر دو حق عزل و استعفا دارند. انحلال وکالت ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عزل، استعفا، فوت یا حجر یکی از طرفین، یا انقضای مدت قرارداد باشد. اگر در عقد شرط شده باشد که حق عزل و استعفا سلب شود، به آن «وکالت بلاعزل» و «وکالت بدون حق عزل و استعفا» گفته می‌شود که رابطه‌ای پایدار و غیرقابل فسخ ایجاد می‌کند. کلید واژه: انحلال، وکالت، قانون مدنی، ایران، افغانستان، فقه جعفری،فقه حنفی