َAndisheha-ye Huquq-e Omumi, Volume 8, Issue 1, No 14, Year 2025 , Pages 89-103

    نظریه استخدام علامه طباطبائی و آثار سیاسی و حقوقی آن

    Article Type: 
    Promotional
    Writers:
    Mohammad / تهران / mohammadd.ghodsi@gmail.com
    Pages: 89-103 Receive Date: 2025/02/25 Accept Date: 2025/02/25
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :نظریه استخدام علامه طباطبائی و آثار سیاسی و حقوقی آن
    Abstract: 
    استخدام به عنوان یکی از ادراکات اعتباری قبل از اجتماع، نظریه ای است که علامه طباطبائی آن را برای تبیین پیدایش اجتماع و روابط اجتماعی مطرح کرده است و بیانگر این است که انسان قبل از اجتماع به انگیزه استخدام انسان های دیگر همچون اشیاء و حیوانات با آنها رابطه برقرار کـرده اسـت که در نتیجه، همراه با ایجاد اجتماع، روابطی یک سویه و نابرابر در میان انسان ها به وجود آمده اسـت و موجب بهره کشی انسان های قدرتمند از ضعیفان شده است که نتیجه‌ی آن تباهی اجتماع است. برای جلوگیری از این وضع باید حقوق در روابط اجتماعی توازن ایجاد کند و با برقراری عدالت اجتماعی در چارچوب قواعدی روشن و قابل اجرا، این روابط را بـه گونـه ای سامان دهد تا استخدام به صورت برابر و دوسویه انجام شود و موجب بهره برداری همگـانی از هـم شود تا زمینه رستگاری و تعالی عمومی فراهم گردد. این مقاله با بررسی آثار علامه طباطبائی درباره‌ی استخدام، ضمن توصیف این نظریه و ابعاد آن به تحلیل آثار سیاسی و حقوقی و نتایج عملی آن پرداخته است.
    Keywords: 
    استخدام، ادراکات اعتباری، اجتماع، عدالت اجتماعی.
    • 54 reads
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , Mohammad.(2025) نظریه استخدام علامه طباطبائی و آثار سیاسی و حقوقی آن. َAndisheha-ye Huquq-e Omumi, 8(1), 89-103

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Mohammad ."نظریه استخدام علامه طباطبائی و آثار سیاسی و حقوقی آن". َAndisheha-ye Huquq-e Omumi, 8, 1, 2025, 89-103

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , M.(2025) 'نظریه استخدام علامه طباطبائی و آثار سیاسی و حقوقی آن', َAndisheha-ye Huquq-e Omumi, 8(1), pp. 89-103

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , M. نظریه استخدام علامه طباطبائی و آثار سیاسی و حقوقی آن. َAndisheha-ye Huquq-e Omumi, 2025; 8(1): 89-103